Zehra'm,
Xarı Bülbül'üm.
Qemlerden doğan,
üzü gülüşlüm!
Sen gerek tez solmayaydın,
Qana qaltan olmayaydın.
Sen Tanrının bu dünyaya bexşetdiyi bir melekdin.
Bu günkü gün, ürklerde sen şadlığı dara çekdin.
Bu dünyanın geleceye,
gümanı sen, ümidi sen.
Gözleyirdim sen olasan,
sûlhun eli, miladı sen.
O gülleler, yox-seni yox!
Gelecekde, dostluqlara geden yolu sındırdılar.
Qara eller Qarabağ'ın ışığını söndürdüler.
.....
Ne vaxda cen insan oğlu,
zalimlerin qarşısında,
İnsanlığı unudacaq?
Ne vaxda cen Azerbaycan,
Qarabağ'da qan udacaq?
Olanların qarşısını deyin görüm kim almalı?
Besdir daha! Deyin görüm, kim bitire qalmağalı ?
Daha besdir !
Kamilliyin işaresi susmaq deyil, daha besdir!
Daha deme Qarabağ'ı qaytaracaq filankesdir
Özün kimi qalx ayağa, babalar tek bir defelik,
Edaletle qır gelemi, öz elinle şerti kesdir.
Zehram geri gelmese de hûzur tapsın yurd-ocağım.
Daha besdir! övladına hesret qalıb Qarabağ'ım.
Kayıt Tarihi : 9.7.2017 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karabağ-Ağdam'da Ermeniler tarafından katledilen Zehra Bebek için kaleme aldığım şiirimi savaşlarda öldürülen çocuklara ithaf ediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!