Yürüdüler zalimler,
Kara bir bulutun gölgesinden!
Yürekleri soğuk,
Yürekleri katı
Ve öfke kustular,
Karabağ meydanlarında.
Çeteler acımasız,
Çeteler duyarsız
Ve çeteler
Sırtlanlardan da farksız;
Katlettiler onca insanı,
Nasıl da umarsız!..
Yüklenmişlerdi
Zulüm dağlarının
Buzdan öfkesini!..
Bir çığ gibi yürüdüler
Ve çiğneyip geçtiler;
Yaşlı-çocuk,
Ana-kız demeden!..
Feryatlar yükseldi.
“Bu ne melanet!..
Bu nasıl şehadet?..” diye.
Kan sıçramıştı bayraklarına
Ve kanatlandı
Koca yürekli Şahinler,
Üşüştüler cellatların üstüne üstüne.
14 / 07 / 2017
Kayıt Tarihi : 29.1.2021 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Karaman 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/29/karabag-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!