Kara Zümrüt Şiiri - Emre Canal

Gözlerin kara zümrüt gözlerin
Baktığımda seni gördügüm gözlerin
Fırtınaya yelken açan
Sevgiye umut saçan
Senin gözlerin

Yanlızlık aklımda
Sensizlik ufkumda
Gökyüzünde doğan kızıl güneş
Beni her yaktıgında; yine kara zümrüt gözlerin
Degerine pah biçilmez
O gözlerden akan bir damla yaş dünyaya degişilmez
Yüregimdeki hançer kara zümrüt gözlerin
Bana baktıgın her saniye
Ölüme davetiye firari gecelerde
Zifri karanlık ışık yok
Kara zümrüt gözlerin aydınlatır yolumu

Kaçar oldum gözlerinden
Korkutur oldu bedenimi
Kara zümrüt gözlerin
Kabre kadar zikrim

Gözlerindi yaşamı bana sevdiren
Kopan ipleri hayatla birleştiren
Tökezleyip düştügüm her yerden
Elleriyle uzanıp aşka sürükleyen

Kara zümrüttü hayatta gözlerin
Ölümü bekleyen bir hurisin
Yaşamı sendin degerli kılan
Ölüm senin cennetin...