Duygusuz bir heykel
Bir tokat attı
Uyandırabilmek için
Soğukluğuna gerçeğin
Yüzünü okşayan
Damıtılmış ıslak
Damlalar tekrarı idi
Yenilmiş mısır koçanlarının
Ha bire durmadan
Nefes alıp verirken
Boşluk boşluktu
Hiçlikle arkadaş
Sarıldığın bir harf
Sızıyla bezenmiş
Inandıcılığı olmayan
Dolandırıcı bir his
Kalp kapakçıklarını
Durmadan örten
Sen açmak istedikçe
Ve bulut kümeleri
Hala seninle yanyana
Uçarken sen umutlusun
Silinebileceğine keçeyle
Kara yazıların
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)