Kara Vadide Bekleyiş Şiiri - Ezgi Özsan

İş ilanlarının sıkıcı melodisinde boğulmak,

Arabanın arka koltuğundan, dışarıyı görüyorum,

Günlüklerim hayatıma yara izi bırakıyor,

Rüzgar caddemden geçiyor,

Biri her zamanki gibi,

Sokak duvarlarına yazılar yazmış,

Anladığım için başımı sallıyorum,

Annemi arıyorum,
Daha sonra dönüyor,

Bir çocuğun hayatı kaldırımdan korna çalıyor,
Duyuyorum onu,

Suya doğru,
Yürümeye vaktim varken,
Yürüyorum,

Ve eskimiş bir gerizekalı için,
Tüm gece kandil yakıyorum,
Ki aramaz onun hayaleti telefonumu,

Ki herkese aynı şiiri gönderiyor,
Vahşi doğadan gelen solonun,
Beni ayıltmasını beklerken,

Ya da yeni tanışmaların,
Lirik ekseni,
İçinde dönüp dururken,
Dalgalar ve girdaplar,
Geçici kanatlarıyla buraya kadar gelenleri,
Bir şekilde hayatımdan itiyorum geri,

Okyanusun geniş pastorallerini geçmek üzereyim,
O da bu sabah,
Ve gerçekten geçtim.

Orada ne olduğunu hatırlamayı istemiyorum,
Orada ne olduğunu hatırlamamayı diliyorum,

Ve bir onu bekliyorum,
T’yi.