Kömürler istasyonundan kalkan kara tren götürdü, Bahtımızda karaymış, buluta saklanmış güneşten, Sıcaklık görmedi sevgiye hasret, kırılmış kalbim Bulamadı gönlünce hep boş sevdalarda koşarken NEDEN………
İlk yıllarda sıkça yazıyordun, özlediğini söyleyip, Çok sevdiğini,geleceğini ve dayanamadığını, düşündükçe uykularının kaçtığını, ağladığını kokulu mektuplarını aksatmadan yollarken, aşk şiirlerini gönderirken haberin gelmez oldu NEDEN……
Bir yıl sonra dönecektin,son yazdığın mektubunda, ihanet yok sevgimizde söz vermiştik ikimizde sen kayboldun birden gelmedin,bense sözümüzde durdum, her yıl dönümünde gelecekmiş gibi garda bekledim NEDEN……………
Beklerken istasyonda hüzün doldu avuçlarımda,seni bekledim vefasız,kan tükürdüm peronda, bekledim bunca yıl posta güvercinlerinden haberlerini, iki satırda yazamadın,hepten unuttun beni NEDEN…………..
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta