Kara Tren Gibi Hayat Şiiri - Murat Çağlayan

Kara Tren Gibi Hayat

Acı bir çığlık ile ağır ağır yürüdü
Birden bire her yanı kara duman bürüdü
Vagonlar beşik gibi sallanarak gidiyor
Takur tukur sesleri sanki bir şeyler diyor
Zifiri bir karanlık sardı birden her yanı
Gündüz içinde gece ürpertiyor insanı
Tüneller gayet uzun sesler yankı yapıyor
İçer dolan duman boğazımı yakıyor
İşte yine aydınlık her taraf güneş doldu
Bu trene bineli sanki seneler oldu
Yol üstünde duraklar hem binen hem inen var
Kavuşan ve ayrılan ağlayan sevinen var
Fakat tren pek garip kimse kendi inmiyor
Binen yolcular ise bilet alıp binmiyor
Ben bir fani yolcuyum saçım başım aklaştı
Hazırlıklı olayım son istasyon yaklaştı

Murat Çağlayan
Kayıt Tarihi : 14.1.2008 22:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Murat Çağlayan