Kara Tren Şiiri - Sadi Atay

Sen mi döşedin bu rayları söyle?
Çepeçevre etrafıma böyle.
Yok bir gedik,
Yok bir delik,
Başı sonuna birleşik.
Etrafımda yusyuvarlak,
Bana çıkmak yasak.

Ya bu rayların üstündeki,
Bu kara tren de neyin nesi?
Lokomotifi
Hem ilk vagona,
Hem de son vagona kenetli.
Amma nefesli,
Amma hevesli.
Hem çeker,
Hem iter.
Durmaz bu tren,
Gider de gider.
Ebedi...
Neden bir de şu alaycı siren?
Yüreğimi titreten,
Trenden de beter.
Öter de öter:
Sadi...

Ve ben neden hep,
Bu kara trendeki
Her vagonun,
Her penceresinde seni görürüm?
Bilmez misin ki;
Seni her gördüğümde ölürüm.

10.09.2001