Kara Tren Şiiri - Murat Erbil

Kara tren garda bekliyor yine
Kara hasretleri başlatmak için
Raylar sabırsızlanıyor
Ümitlerimi almak için
Dakikalar bizden habersiz
Saatleri tamamlıyor özgürce
Hadi son bir kez daha ıslat
Kuruyan dudaklarımı
Son bir kez daha
Islanan dudaklarım kurumadan
Hoşçakal demeliyim
Öyle zor ki ağlamamak
Ve üzüldüğümü
Belli etmemek için gülmek
Ne olur isyan etme
Kahretme raylara vagonlara
Küsme darılma
Nasıl olsa ben sana
Döneceğim,geleceğim bir gün

Ulaştığım gurbet elinde
Yanlızlığımı yokluğunu hissettirme
Doya doya mektup yaz
İçine saçının telini koy
Jölesiz ve boyasız
Birde sigara koy
Yarısı içilmiş olsun
Ruj olmasın üstünde ama
Dudaklarının izi olsun
Köşesinede özgürce bir şiir yaz
Kimseler yazmamış
Okunmamış olsun
Kara trenin resmide olsun
Bu ayrılık son olsun, son diye
Geleceğim döneceğim bir gün

Veda vakti geldi çattı, gidiyorum
Hadi hoşçakal, açık kalan elini
Ümitle salla ve benle kal
Benimle burda kal
Dönüşümden tasa etme
Geleceğim döneceğim bir gün

Keklik burnundan siyah kaşlarından
Kahverengi gözlerinden
Islanmış kirpiklerinden
Utandığında kızaran yanağından
Adım düşürmediğin
Bal akan dudağından öpmek için
Geleceğim döneceğim bir gün

Geceleri ıssız köpeksiz sokaklarda
Doyasıya gezmek için
Kanal boyunda şelalede
Gündüz vakti
Aklına gelen her yerde
Çılgınca yaşamak
Çılgına dönmek için
Döneceğim geleceğim bir gün

Kara treni beklediğin
Hasretle özlediğin
Özlettiğin için
Herşeyinle benim
Herşeyimle senin olmak için
Sonbaharın son dalıyla
Son dalın son yaprağıyla
Belki beyaz bir kefenle
Yada geç kalmış hatmi çiçeğiyle
Tek sana tek bir yüreğimle
Bıraktığın halimle
Döneceğim geleceğim bir gün

Kara tren rötar yapsada
Raylar yolunu şaşırsada
Günler ayları katlasada
İlk seferi kaçırsamda
Bir gün mutlaka ama mutlaka
Son seferde bir seherde
Ya da bir gece vaktinde
Sırf senin için beni sevdiğin için
Sevdiğim özlediğin özlettiğin için
İlk mutluluğu senle yaşadığım için
Kara treni beklediğin için
Bekle sevgilim bekle
Döneceğim geleceğim bir gün
İkimiz için
Aşkımız için döneceğim