Canım ciğerimi aldın babamı
Kara toprak hani sen dosttun bana
Genç yaşta başıma yıktın dünyamı
Kara toprak hani sen dosttun bana
Parlayan gözlerim parlamaz oldu
Kalbimdeki sancı haddini buldu
Bütün hayallerim yarıda kaldı
Kara toprak hani sen dosttun bana
Dost dediğin dosta kazık atarmı
Bu aç gözlülüğün bir gün bitermi
Seni de bir şeyler acep yutarmı
Kara toprak hani sen dosttun bana
Senden böyle bir şey hiç beklemezdim
Dost diye güvenip sana gelmezdim
Düşmanım yapsaydı ben üzülmezdim
Kara toprak hani sen dosttun bana
Ne olurdu önce beni yutsaydın
Bedenimi yerden yere atsaydın
Bağrımdan babamı koparmasaydın
Kara toprak hani sen dosttun bana
24.12.1996
Mustafa Usta2Kayıt Tarihi : 7.1.2007 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!