Kara Toprak Şiiri - Yusuf Şeker

Senden geldi, bu bedenim,
Nurla dolmuştu her yerim.
Cennet mi, cehennem mi, serin?
Söylesene be, kara toprak...

Her cansıza can katanı,
İçindeki o sessiz yatanı,
Kimler korumuş bu vatanı?
Söylesene be, kara toprak...

Yeryüzü kutsal oluyor,
Gün geçtikçe gül soluyor.
Seni kim, neden suluyor?
Söylesene be, kara toprak...

Azrail şimdi ister canımı,
Dolaştır da getir salımı.
Sana kimler verdi malını?
Söylesene be, kara toprak...

Nice sultan, nice hakan,
Hepsi sustu, yok bir ferman.
Adalet mi, zulüm mü, zaman?
Söylesene be, kara toprak...

Bir bebek ağlar doğarken,
Bir fidan kurur baharken.
Kim ağladı mezar açarken?
Söylesene be, kara toprak...

Toprağın altında saklı sırlar,
Gözyaşları, binlerce anılar.
Kimler sustu, kimler ağlar?
Söylesene be, kara toprak...

Yusuf der ki: "Her şey yalan,
Üzerimden geç, sen de oyalan.
Cehennemde var mı yanan?"
Söylesene be, kara toprak...