Kara Şubat Şiiri - Huban Asena Özkan

Gecenin bir yarısı uykusunda insanlar
O an yerin altında bir hareketlilik var
Salıncak misalidir oynadı tüm binalar
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!

Azrail pusu kurmuş canlarımızı alır
Enkazların altında sevdiklerimiz kalır
Feryatlar figanlar hep birbirine karışır
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!

Yılın en kısa ayı derlerdi senin için
Her zamanki gibide gelip ve gidecektin
Kime kızdın bu kadar bu öfkede ne niçin
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!

Kimini yakaladın en derin uykusunda
Kimisi işindeydi çalışır vardiyasında
Kiminin bebeği var sallıyor kucağında
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!

Alınca kara haber birden nutkum tutuldu
İletişim kesildi ulaşılmaz olundu
Sonra duydum ki dedem enkaz altında kaldı
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!

Dedem yalnız değildi o göçüğün altında
Babamı da almıştı o enkazda yanına
Dedem gitti cennete babam hâlâ hayatta
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!

Velhasıl kelam dostlar ülke deprem bölgesi
Kırılan şu fayların inan yoktur çaresi
Tedbirli olmaktan da söyle var mı ötesi
Bu Şubat kara Şubat, vurdu bizi bu deprem!