Kara şeytan Şiiri - Gökhan Gürsu

Kara Şeytan

Steplerde zordur yaşam,güneş yakar kavurur gündüzleri geceleri ise kanı donar insanın.
Sert eser rüzgar kırbaç,kırbaç
Gözün görmez bastığın toprağn sonunu ufka koşarsın,ilerde yine sonsuz ufuklar
Hapsedilemez buralarda yaşayanlar,alışmıştır bi kere doğa ananın bağrında yaşamaya
Bu topraklarda yaşardı siyah yılkı atı,gecedende siyahtı yeleleri
Kısraklar peşini bırakmaz,diğer aygırlar hem kıskanır hem diş geçiremezlerdi
Yayılmıştı tüm boylarda ünü
At her şeydi o insanlar için,kara aygırda stepin en güzel atı
Kolay değildi onu zaptetmek güçlüydü,akıllıydı hep atlatırdı hasımlarını
Adı kara şeytana çıktı,artık bir efsane olmuştu
Derken doru bir kısrak çıktı karşısına göğsünden fırlayacak sandı kalbi o an
Koşarken sanki değmiyordu ayakları yere,bulmuştu en sonunda beklediğini
Kocmandır demiştik ya step yapacak fazla bir şeyi olmayan bu insanlar için o kadarda büyük değil
Yayıldı kulaktan kulağa kara şeytanın yanındaki doru kısrak
Çok uzaklardan gelmişti adam,yüzü rüzgardan yanmış elleri nasır içindeydi
Koşardı yılkı atlarının peşinden dere tepe demeden,nam salmıştı yabanda
Görevi kara şeytanı yakalamaktı,çok kolay artık dedi alaycı bir sırıtışla
Kısrağı yakaladıkmı tıpış tıpış gelir
Mutluydu kara at doru kısrağın yanında,yakında bir yavruları gelecekti dünyaya
Adam ve diğerleri düştüler yola
Şeytan oyaladı onları uzun süre ama adam inatçıydı ve biliyorduki en zayıf anıydı yılkı atın
En sonunda kaçınılmaz son geldi,sıkıştırıldı doru kısrak ve kara şeytan
Yakalandı kolayca doru kısrak
Arkasına baktı uçurumdu,çıkısı kalmamıstı
Bitti artık bu iş dedi adam
Kara at eşine baktı önce,sonra koştuğu rüzgarı doyasıya yaşadığı steplere
Şahlandı bir abide gibi
Ve düşünmeden atladı uçurumdan
O hep özgür kalmalıydı…