Şahlanıp gölge saçan hislerin eşiğinde,
Kendimize bir sevgi kadar yer bulduk.
Yoldaş oldu karıncalar, sırdaş oldu gecelerde.
Ezilmiştik yine, nice boşluklara anlam yüklerken.
Oysa mor bir akşam sürülüyordu tarlalarda,
Siyaha çalan notalar dokunurken sana ve bana.
İşte, yalnızlığımız kavuşuyordu bir kez daha.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman