Kara Orkunum Şiiri - Nihat Gülle

Sarı altın meçlerinle
Kara üzüm gözlerinle
Mahzun melül o tavrınla
Unutmadım seni Kara Orkunum

İnsanları hiç kırmazdın
Düşene asla vurmazdın
Hiç bir canlıya kıymazdın
Unutmadım seni Kara Orkunum

Altın kalbinle severdin
Fedakarlık timsaliydin
İyilik yoluydu yolun
Unutmadım seni Kara Orkunum

Saygı dolu hoşgörülüydün
Hem kibar görgülüydün
Sevgi akan bir pınardın
Unutmadım seni Kara Orkunum

Çabuk küser tez barışırdın
Meleklerle yarışırdın
Haksızlığa karışırdın
Unutmadım seni Kara Orkunum

Kipriklerin ok gibiydi uzun
Kapkaraydı kaşların güzeldi yüzün
Barınmazdı yüzünde hüzün
Unutmadım seni Kara Orkunum

Kaşın keman kipriklerin oktu
Yiğitlikte eşin dengin yoktu
Arkadaşın dostun çoktu
Unutmadım seni Kara Orkunum

Vatan sever inançlıydın
Kaderine hep razıydın
Asalet doluydu yüzün
Unutmadım seni Kara Orkunum

Kalleşliği hiç bilmezdin
Verdiğin sözden dönmezdin
Sen karıncayı ezmezdin
Unutmadım seni Kara Orkunum

Yaşam hakkı vermediler
Yoluna pusu kurdular
Önüne gelen vurdular
Unutmadım seni Kara Orkunum

Sen hayata doymamıştın
Murat alıp gezmemiştin
Yuvalanıp uçmamıştın
Unutmadım seni Kara Orkunum

Dünya sana darmı geldi
Ayrılığın bağrım deldi
Gözyaşım baharda seldi
Unutmadım seni Kara Orkunum

Akranların güler oynar
Bütün kuşlar eve döner
Gönlümde güneşler söner
Unutmadım seni Kara Orkunum

Kader bizleri ayırsada
Ruhun kanatlanıp uçsa da
Hiç haberin gelmese de
Unutmadım seni Kara Orkunum

Nihat Gülle
Şair ve yazar