süt lekesi kalmış bir bebek battaniyesi gibi
unutuldum, taşranın tozlu bir dolabında
kaburgamda iğreti bir uyarı tabelası
bir devrim artığıdır bu vücut,
sessizlik!
herkes gürültünün mektubunu yırtıp atmış
birileri kuliste intihar provası yapıyor
ama replikler unutulmuş
bir günaydın mesajı gibi kırıldı sabah
güneş, karla iş birliği yapıp beyazlattı her yeri
bir kuş ötmeye çalıştı
rüyadan uyanmak sanki bir ceza değil
otomatik güncellemeydi.
tenimi soyundum.
kendi anlamından kaçan bir cümle gibi
dilinden düşen tanrısızlıkla yüzleştim.
bir terminalde karşılaştım onunla
çayın buharında eriyen kırmızı kar tanesi
damakta yanan günah
bir stigma.
rüya mı
o da bir tür içkidir
gözleri yarı uykulu mavi bir kadın
içerken yıldızsız bir geceye
sürgün edilir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!