Benim yuvamı çekip çevirirken saçları aklaşan
Sevdası gençliğimden beri gönlüme ağaç gibi kökleşen
Sigaram gibi her nefeste ateşi biraz daha yaklaşan
Kara Leyla'm bil ki beni sensin yakan da söndüren de...
Sonsuz hoşgörünle sensin hatırlatan Rabbim'i
Yıllarca aç bırakmadın ne karnımı ne kalbimi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta