Yaldızlı çerçevelere hapsolmuş tedirginlikler
Renklerin avlusunda kırılmayı bekleyen lacivert gibi
Yalpalıyor paletin izdüşümünde
Kent homurdanıp dururken
Hüzne gömülmeye gönüllü evler
Damlayan damların geçirgenliği kadar
Boyun eğiyordu ıslanmışlığa
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
