Kara Kız Şiiri - İbrahim Cuma

İlk gurbetim, ilk göz ağrım
İkisini sende gördüm
Yıllar geçti yanık bağrım
Aşk kapıma duvar ördüm

O buluşma olmasaydı
Yar aşkımı bilmeseydi
Aşkım yarım kalmasaydı
Olur muydu böyle derdim

Ne güzeller gördüm aman
Kara kızın aşkı yaman
Böyle derde yıllar derman
Olmadı kendimden verdim

Yıllarıma anam yandı
Kız bulur evlenir sandı
Yıllar Kara Kızı andı
Anamı yıllarca kırdım.

Ben yarimde, yarim nerde?
Derman olur mu bu derde?
Yaş geçiyor durduk yerde!
Seni hayaline sordum...

Hayalinle yaşadıysam
Öyle alsın beni mevlam
Toprak olsun benle sevdam
Mahşerde de sürsün derdim

Belki son bir şans bulurum
Dünyadan nasip alırım
İste dizinde ölürüm
Garibana et bir yardım...

Kavuşmadan ölür isem
Hurileri de istemem
Senden başka yar dilemem
Ben sana ömrümü verdim

İster şimdi gel yanıma
İstersen oku canıma
Ömrüm feda sultanıma
Yoluna ömrümü serdim

Kara kızım alın yazım
Sen olmazsan kırık sazım
Gel de erisin ayazım
Ben seni rüyamda gördüm

Mehmet Ali Ünal derdini anlattı. Ben şiirleştirdim.