Kara Kız Şiiri - Mehmet Şahan

KARA KIZ

Ne geçebildim, ne ayrıldım sende,
Kurudu pınarım, akmaz kara kız.
Tükendi sabırlar, kalmadı bende
İnsan sevdiğini yakmaz kara kız.

Elimi boş görse surat asıyor,
Senin tavırların beni kasıyor.
Cevap vermeyince hemen küsüyor,
Kapanır odaya çıkmaz kara kız.

Karşıma geçince yaptığı kahır,
Ağzından çıkanın hepsi de zehir.
Tıkamış kulağı duymuyor zahir,
Beni de yok sayar, takmaz kara kız.

Kimseyi beğenmez, kendi pasaklı,
Kusur kabul etmez her zaman haklı,
Görseniz bir karış havada aklı,
Boş yere konuşur, bıkmaz kara kız.

Azıcık dokunsan kavgaya hazır,
Durmuyor dırdırı, bozuyor huzur,
Saymakla bitmiyor ondaki kusur,
Sanırım aynaya bakmaz kara kız.

MEHMET ŞAHAN
07.09.2011