Kara kız Şiiri - Veysel Eraslan

Aklıma düştükçe içim yanıyor
Sensiz boşa geçen yıllar kara kız
Kurduğum her hayal başa iniyor
Sana getirmezse yollar kara kız

Sabrıma sararak hayallerimi
Yaratana açtım hep ellerimi
Bülbüle özenen şu dillerimi
Lal oldu anlamaz kullar kara kız

Umut temel taşı hayaller helik
Hep hüsran düşüyor bana gündelik
Gönül yangınıma düşünce çelik
Erirse şaşırma teller kara kız

Yokluğun her gece sunarken zehri
Umudum olmasa çekilmez kahrı
Vuslat fermanıma vurunca mührü
Gözyaşı dökecek pullar kara kız

Veysel’im dağıma bahar gelince
Arılar toy kurar güller gülünce
Gözyaşımı gül sinene silince
Kıskanır kudurur seller kara kız

28–10–2013
Veysel ERASLAN
Yozgat