Kara Kız Şiiri - Doğan Sarıyüce

Görmüyeydim seni ne var kara kız
Yakmasaydım şu gönlümü zamansız
Yaşasaydım dertsiz,gamsız,tasasız
Zaten hayellerinde soluk cansız

Resimlerinde mutluluk aradım
Hep kendimi suçlayıp sorguladım
Hayalinle durdum gezip yaşadım
Sana sesimi hiç duyuramadım

Kara gözlerinden aldım yarayı
Saymıyorum artık sensiz ayları
Geçti kış geldi de bahar ayları
Dinmedi gönlümün deli boranı

Doğan’ım yandı kavruldu günlerce
Hasretin yaktı ıssız gecelerde
Aradım çareyi tesellilerde
bulamadım da yandım hasretinle

Sensizlik bir çöktü ki yüreğime
cehennemden bir kor düştü içime
Sebep oldun gülüm sen bu halime
üzdün hep Doğanı saldın dertlere