Gözlerinden içerime od düştü
Yaktığın yer görülmüyor kara kız.
gözelerim doldu bendinden taştı
Yıktığın yer örülmüyor kara kız.
Yokluğuna bu can nasıl dayanır
Uykularım kabuslara boyanır
İsmini söylesem fitne uyanır
Her gelenden sorulmuyor kara kız.
Eller girmiş senin ile arama
Neşter değdi onulmayan yarama
Bir hal oldu sol yanıma şurama
Bu acıyla durulmuyor kara kız.
Demişsin aşkımız mazide kalsın
Ne telefon nede şarkımız çalsın
Ne adımı ansın ne selam salsın
Akla kilit vurulmuyor kara kız.
Hazani kah roldum her seferinde
Ben ağlarken mutlumusun yerinde
İhanetin derdi kaldı derinde
Lokman gelse sarılmıyor kara kız.
Kayıt Tarihi : 24.3.2008 09:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdogan Bektas](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/24/kara-kiz-4-2.jpg)
Neşter değdi onulmayan yarama
Bir hal oldu sol yanıma şurama
Bu acıyla durulmuyor kara kız.
Güzel bir şiir.
Kalemin daim olsun.
Kutlarım
Saygımla
TÜM YORUMLAR (1)