Kara Kız Şiiri - Salih Kızılpınar

Seni sevdim diye gönül koymuşsun,
Gönül ferman dinlemiyor kara kız.
Kime ne demişim, neler duymuşsun,
Yüzün asık, kaşın çatık kara kız.

Gönlüne düşünce aşkın ateşi,
Yemede, içmede kalmaz hevesi,
Adın geçtiğinde durur nefesi,
Başına gelsin de gör sen kara kız.

Öyle bir şey ki bu insan uçuyor,
Dünyada her şeyi yıkıp geçiyor,
Sevda zehir olsa alıp içiyor,
Sevmenin çaresi yoktur kara kız.

Dağları deldiler sevda uğruna,
Kelleler verildi onun yoluna,
Kulun kula eziyeti de buna,
Asırlardır hep bu böyle kara kız.

İstersen ipe çek, ister süründür,
İstersen kölen yap, istersen güldür,
Söz dinlemez adı bunun gönüldür,
Gönüle hükmetmek olmaz kara kız.