Kara kış geldi kapıya Şiiri - Birol Çelik

Kara kış geldi kapıya
Pencereler açıldı, sobalar söndü
Bir melek sessizce göklere süzüldü
Son lokmalar çıktı ağızdan
Bir beyaz ruh daracık kapıdan
Ellerde bir kazma bir kürek
Bizde yas, ellerde düğün dernek
Aylardan ekim değil, aylardan biçim
Hiç büyümeyecek bir şeyler ektim
Hiç büyümeyenlerin yanına
Kara kış geldi kapıya
Ayaz giyindim, rüzgar içtim
Bağrımda har
Bugün doyasıya donasım var….

Günleri aylarla yamadım
Nasıl bir rüya ki aylar geçti uyanmadım
Bir tesbih yetim kaldı
Bir sözün hatıra
Son duada düştü dudaktan
Koca bir eyvallah duyuldu uzaktan
Kimseler duymadı son arzunu
Söz yemin incitmem yavrunu

Beyaz yakıştı sana, toprağında kar
Sana, Allah yar, Resul yar
Bizde bin damlaya sıkışmış sabır var

Sayılı gündür geçer
O dar kapıdan bir gün bizim ruhumuzda geçer