İçi içine sığmaz, dünyanın, sadık nefsi.
Katran gibi kara, dünyanın, kara dengesi.
Zebanisi hünkarıymış bu diyarın, - bilmezdim -,
Davası hükümsüz,
Kaftanı kıldan,
İpek kumaşıyla zehrini içermiş.
Korkusu korku, isyanı isyan,
İnsan ki insan gibi insan.
Yaşıyor, görüyor, seviyor.
Kara dünyada kara insan kara kara gidiyor.
Korkusu korku, isyanı isyan,
İnsan ki insan gibi insan.
Yaşıyor, görüyor, seviyor.
Kara dünyada insan böyle böyle,
böyle böyle,
böyle böyle ölüyor.
insan böyle böyle,
böyle böyle,
böyle böyle bitiyor.
Kayıt Tarihi : 4.1.2023 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)