gel buraya kara kaplım gel
bilgisayar da yatağa girmiyor ki!
uzanalım seninle şöyle bir
ben söyleyeyim sen dinle
ben yazayım sen oku
tek yumurta ikizi mi olduk ne
düşünüyorum düşünüyorsun
lafı dolandırıp yazıyorum
şeytan olup önüme dikiliyorsun
bilmece çözüyor
bilmece sunuyoruz
eğlenmenin bin türü mevcut
bu da kara kaplınınki besbelli!
aşkın ispatı yok da vefanın var
en çok oradan vurulduk biz
“yumuşak karın” diyorlar ya işte
belki bir kalıntıdır Aşil’den
konuşalım kara kaplım seninle derinden derinden
alışkanlık oldu çiçek sulamak... bir de sen
ne çoğaldı bu çiçekler
hayatımı sardı hepsi
balkon çiçeği, salon çiçeği, 'elem çiçekleri'*
en değerlisi gönül bahçeminki
bir hortum tutsam var ya yaşama!
dönülür mü siyahtan pembeye
pembeden turkuaza
gel kara kaplım gel!
ben seni anlarım
sen beni
ötesinden kuşkuluyum gayri
aşkı ayrı koy da gel
bir tek o haramdır seninle
kalsın aşk!
biz ki siyahtan maviye bir yolculuktayız…
*”Elem - Kötülük Çiçekleri” – Les Fleurs du Mal (Charles Baudelaire)
(22 Mayıs 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 23.5.2003 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derin saygılar ve yosun kokusu bira da...
mim kemal ertuğrul
TÜM YORUMLAR (5)