Kara Güzel Şiiri - Şair Zegan

Kara Güzel, buyur kalbime.
Uyur da büyür bu aşk-ı naçizane.
Aranır da bulunmaz bir tek kelime.
Dil tutulur da söylenmez acizane.

Kara vicdanlı mıdır bu zaat-ı şahane?
Adını sormaya ne bulsam ki bahane?
Niçin korkarım da edemem bir çift söz?
Nasıl bu kadar güzel bakar bir çift göz?

Kara bahtlı aşıktan kime ne,
Kör talihim beni düşürür dile.
Benden hiç haberi olmasa bile,
Bir tutam saçını sarsam mendile.

Kara gözlü, nur yüzlü güzel. Buyur...
Emret bana, senin emrin olsun. Söyle...
Ne istersen iste, ne dilersen dile.
Bir kere bak yüzüme, kara çalınsın gözüme.

Kara günler gelecek belli oldu.
Hiç tanımadığım bir aşk peydâ oldu.
Bilsinler, çaresiz gidişim temelli oldu.
Desinler, yollara düşüp perişan oldu.

Şair Zegan