Kara Günler Şiiri - Hicran Taslı

Ah ne cezalar kesiliyor
Bu kara günlerde
Her yanı ölüm kokusu sarmış
Zincire vurulmuş umutlar
Şairin sözü kesilmiş
Bu nasıl bir zulüm
Yüz verilmiş en basit sözlere
Astarı yüzünden ağır
Borç yazılmış tutsak
Takıntılı gecelere
Kalemi kırılmış
Kağıt kapkara
Hakikat dikenli tellerin ardında
Susuyor insanlar çığlık çığlığa
Rüzgarın ağıtları bile
Kimseyi sarsmıyor
Elbet bir gün
Kasvet kokusu dağılır
Şairin dilindeki düğüm çözülür
Ve göğün maviliğinden
Düşer bir yıldırım gibi
Yeniden canlanır...