Çökmeyin üstüme dağlar misali,
Gelmeyin üstüme kara geceler.
Yaralı gözlerim ağlar misali,
Düşürdünüz beni dara geceler.
Kimse benim gibi yetim kalmasın,
Eriyip de günden güne solmasın.
Perîşan olmasın, dağnık olmasın;
Yârin saçlarını tara geceler.
Bir garibim, gülmez bu yüzüm asla;
Yaktın yüreğimi sen ihtirasla.
Geçiyor hayatım kederle, yasla;
Oldun yüreğimde yara geceler.
Bir ırmaktım, aktım aktım duruldum.
Gonca oldum dikenlere sarıldım.
Uçurumun kenarında vuruldum,
Sanmam ki yaramı sara geceler.
Gözyaşım kalmadı ağlamak için,
Tesellim yok gönül eylemek için,
Eşe dosta selam söylemek için
Gide bizim ele vara geceler.
Ben ölmek istedim öldürmedi hiç,
Ahvâlimi dosta bildirmedi hiç,
Şu garip yüzümü güldürmedi hiç,
Yaktı yüreğimi nâra geceler.
Nihat, kuşlar gelir baharda, yazda;
Öter dertli dertli, ses olur sazda.
Ölüm sefa gelmiş, bize komaz da,
Yok mu ayrılığa çâre geceler?
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 04:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Kaçoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/27/kara-geceler-24.jpg)