Hepimiz bir çiçektik,
Karda üşüyüp,
Rüzgarda fısıldayan.
Önümüz güneş,
Arkamızda umutlarımız.
Yerde kar,
Ve karda düşen kan çiçekleriydik.
Karlara düştüğümüzde,
Hepimiz birer gelecektik.
Ve gün gelip karlı kuytularda,
Birer sevda kesilecektik.
Karları Bakışlarımızın sıcaklığıyla erittik,
Ama yüreği taştandı,eritemedik,Düşmanımızın..
Ve sonunda,
Solan çiçekler gibi düştük kara,
Son çığlığıyla Canlarımızın.
Kayıt Tarihi : 29.11.2004 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!