Ey sonsuzluğu dolduran
Çirkinliği yüzünden okunan
Kara duman.
Sen hiç çiçek gördün mü?
Menekşenin morunu,
Sümbülün kokusunu duydun mu?
Hayır kara duman
Duymadın, duyamazsın.
Çünkü dumanlı dağlarda
Çiçekler açmaz.
Ey yıldızlar ülkesine
Perde olan
Kara duman.
Kuş nedir bilir misin sen?
Kelebeğin kanadını
Tanır mısın hiç?
Serçenin masum yüzünü
Bilmedin...Bilmeyeceksin.
Kuş nedir, asla görmeyeceksin.
Çünkü senin bulutlarında
Kelebekler uçamaz.
Ey gökyüzünü karartan
Canlılığın düşmanı
Kara duman!
Sen, insanı da tanımadın hiç.
Tanıyamazsın.
Çocukların yüzünü,
Cıvıl cıvıl seslerini, gülüşünü
Duymadın duyamazsın
Çünkü senin varlığında
İnsanoğlu yaşamaz.
Kayıt Tarihi : 17.2.2005 14:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alime Yılmaztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/17/kara-duman-2.jpg)
Cem
TÜM YORUMLAR (1)