Kara çadırda uyumak Şiiri - Yusuf Tuna

Atın eğerini kolanla çatıp,
Eşeğin sırtına heybeyi atıp.
Yörüğün malları önüne katıp,
Yüksek yerlere göçmesi ne hoştur.

Şöyle dağ başını dolaşıp görün,
Baharla havası değişir yerin.
Sümbüllerin,güllerin,lalelerin,
Kırlarda çiçek açması ne hoştur.

Püskülü uzayınca darıların,
Darı otlağı olur sürülerin.
Çiçekler üzerinde arıların,
Kelebeklerin uçması ne hoştur.

Yazın yaylamaya gelmiş köyünden,
Yörük yaylası geçilmez koyundan.
Sıcakta buz gibi çeşme suyundan,
İnsanların su içmesi ne hoştur.

Yemekten sonra yatağına donüp,
Uykusuz kalınca gözleri yanıp.
Yusuf’un kara çadıra uzanıp,
Şöyle kendinden geçmesi ne hoştur.