güneşsiz kalmış bir karanlık
aydınlığa hasret.
güneşini bekliyor parıldamak için.
bir ışık darbesi istiyor buradayım diye
karanlıklar içinden bir umut diye bağırıyor.
bağırıyor da kimse onu duymuyor
gelmiyor o ışık ne de ondan mütevellit bir parıltı parçası
siyah , bomboş , bir hayal gibi
farkındalıksız ve görülemez, öyle sessiz ve öyle net.
beyaza çalan bir melek gelip dokunsa siyah kalplere
düzelmeyecek o beden o fikir
öyle pis , öyle dolu , öyle loş ki
o güzel ruhani varlık dokunsa bile ne çare
bu kirli bedenler ki koyu düşünceler tüm bedeni sarmış
deva bulmaz biçare .
Kayıt Tarihi : 11.9.2022 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her karanlık eninde sonunda aydınlığa kavuşur. karanlığa gömülmemeniz dileğiyle . aydınlıkta kalın .
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!