Kara bülten Şiiri - Fuad Çalbay

Ben bilmem inci dizmeyi ludmina
Şu bor ovası kadar düzdür
Söylemlerim ve sevmelerim
Soğuk bir kış günü doğmuşum
Ellerimde durur hala orak izleri
Bir parça toprak
Köylü günlerimde kalma bana
Sen bakma benim raşid bayedhova dinlediğime
Mayakovski okuduğuma
Bizim orda okumak kurtuluş bilettir
Böyle büyüdük biz
Ve her evde vardır mutlaka bir nazım
Yada marx’ın kitapları
Siz burada güzel Cafelerinizde tartışırsınız
Rahat, rahat demokrasiyi ve kominizimi
Birkaç duble votka
sizin için özdeştir kominiz imle
Bizde ise çay ve biraz tütün
Biz dağlarda konuşuruz ancak bunları
Bizim dağlarımız kara haber bültenleri gibi
Soğuk bir ciddiyete okşanır uysallığımız
Kara çocuklarımız var
Güdemeyiz davar dağlarda
Oralarda sevgiliye büyütülür karanfiller
Hayranlıklarımız orda başlar
Orda başlar memleket meselesi
Gövdemiz kadar memleketiz işte
Bizde şehirde güderler koyunları
Şişman uzun sivri bacaklı
adamlar yapar bu işi
Ben bilmem ludmina sorma bana
Tarif edemem sana üç beş cümlede memleketimi
Uzundur memleketimin meselesi
Sana memleketimden bir haber vereyim ludmina
Yine ölmüş kadınlar
üç beş zibidi yine satmış memleketimde birkaç parça toprağı
Tanrının verdiği nimetleri har vurup harman savururlar
Mammon tipli herifler
Kırılmamış bukağsi köleliğin
Sefalet ise madalyon boynumuzda
Türküden yapılmış gövdeleri var işçilerin
Madenciler var birde demir karıncalar
Ellerinde bitmek bilmeyen bir ateş
Her sabah türkü söyleyerek
giderler yerin altına
Prometyous gövdeli küçük adamlar
Her gün ludmina ,her gün gömeriz birlerini
Tükenmeyen bir insan seli
Fabrika önlerinde insan pazarı
Aynı yoları aynı işi
aynı gazeteyi okuyan insanlar
Ve her gün aynı bülten haberleri
Ve her gün aynı sözleri tüketirler eşlerine
-Küçük bir evimiz bir parça ekmeğimiz
Ezberlenmiş bir hayatı bir birine sunarak işlenmiş bir ümidi
Taşıyarak bir başka gövdeye
Nasıl anlatayım sana ludmina burdan bakınca Türkiye, Türkiye değil aslında
Fuad /2013 /nizhniy novogorod/bor/ulitsa sechenova 28