uykusuz bir gecenin sabahıydı,
bulutlar toplanmıştı, hepsi karaydı.
bir matem vardı, birileri ağlayacaktı
ve sonuçta bir yerlerde bir sevda bitecekti!
çisil çisil bir yağmur başladı sonra,
belki de bardaktan boşalırcasına.
öleni mi temizleyecekti, günahları mı yoksa?
hava da soğudu, ben niye üşüyorum acaba?
hiç bu kadar rahatsız olmamıştım
ve kendimi hiç böyle görmemiştim.
sararıp solmuşum, taş kesilmişim,
sevenlerin gözyaşında yağmur diye yıkanmışım!
böylesini hiç duymamıştım
film gibi, her şeyi sonradan anlıyorsun;
kararan havanın toprak koktuğunu,
tutulan yasın senin için olduğunu,
yağan yağmurun gözyaşın olduğunu
ve öldüğünü! ...
Tunahan ErmihanKayıt Tarihi : 17.10.2002 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!