Kara Bahtım 2 Şiiri - Mehmet İslami

İşaret ederek beni cellâda
Dedin ki bunu da as kara bahtım
Bir hoş nefes aldırmadın dünyada
Omuzuma kurdun üs kara bahtım

Attığın zindanın içinde kedin
Önünüzdeki et gıdanız dedin
Ne diye sormadan yiyiniz, haydin
Domuz etidir bu tos” kara bahtım

Karşısına yumruk sıkar geçerdim
Hassaten iyiden kötü seçerdim
ELLÂH düşmanına döver biçerdim
Tuttunda boşaldı kas kara bahtım

Kininden boşalan sol yanım iken
Efendim Sultanem şah Han’ım iken
Ayırdın; canözüm nur canım iken
Bu zalimlik sana has kara bahtım

Zehirli şerbeti içirdin bana
Hasretin hicranı köz oldu cana
Feryâdı figanım sığmaz cihana
Dedin ki ‘lâl olup sus’ kara bahtım

Dadaloğlu Zaloğlu Rüstemin’e
Heybetini nakşederken beynine
Bindinde, Mehmed’in bükük boynuna,
Zindansın, takmadın Lüks kara bahtım

İSLÂMİ çıkınca ekber divana
Hidayeti lütfet derken Sultana
Bırakacağım tek hediyem sana
Silüetim; olsun süs kara bahtım