Hangi can,Hangi vicdan
Ey insan…
Çocukların doğumu…
Kara Afrika da toprağa bir figan
Sıcaklığının tutkusuna alışamadan
Elleriyle mi,kazacaktılar canlarının yarısına
Masumiyetinin ve açlığın mezarını …
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Nerde İnsanlık dendiğinde…?
Üstüne alınmayan vicdan.
İşte beşeriyatın öldüğü an
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta