Dumanı tütmeyen köyden sesleniyorum sana,
Yazı kara kışı kara,
Mevsimsiz her bahçe,
Bir kaç köşede eğreti zakkum,
Çiçekleri kuru,
Öyle ümitsiz vakıa.
Dumanı tütmeyen köyden sesleniyorum sana,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.