Geceyi damarlarına çekmiş gonca…
Üzerinde yaşanmışlıkların korkusu.
Birazda keyf-i çakır.
Tutturmuş bir sevda şiiri,
Konuşur kendi kendine.
‘ben sevdim hep sevda şiirlerini’
Barut atılmış,
Tinerli üslübü dolu caddelerden birine,
Birkaç zenci beyazını az bulmuş İstanbul’un.
Haritada zor bulunan topraklarından,
Kara ellerinde ak hayaller doldurmuşlar.
Biraz arkada üçbeş fukara,
Ateş yakmış vita tenekesine.
Harleme benzetmişler Çobançeşmeyi,
Gazete kâğıdına sarılı şişelerle.
Gonca hala aynı dertte.
Tutturmuş bir sevda şiiri
‘ben sevdim hep sevda şiirlerini’
Leş kokusu sararken geceyi,
Metrisin duvarından,
Tam yaslandığın duvarın
İki kırık tuğlasının arasından,
Bir papatya uzatmış başını
Bahar gelmiş olmalı…
Daktilo sesleri bölerken,
Nöbetinde uyanan asker korkusu
Alır başımı.
Dörtbaşı mağrur bir sevda…
Dört başı mağrur bir gece…
Ne yapsın gonca,
Şehir ayrı,
Gece ayrı bir bela…
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:(((((((((((((
müzeyyen başkır
Dört başı mağrur bir gece…
Ne yapsın gonca,
Şehir ayrı,
Gece ayrı bir bela…
Son derece güzel bir şiir kutlarım
Dört başı mağrur bir gece…
Kaleminize sağlık dostum
TÜM YORUMLAR (12)