Vurgun yedi yüreğim
Aşkının en dibinde…
Karlar yağdı
Sustu şakıyışı
Göç rengi ilkbaharın…
Tabiatından mı kaderin
Ağlamaklı halleri…
Susmak
Matemimi gözbebeklerinin
Yorgunum hiç bilmediğin kadar…
Eski besteler gibi
Birkaç dostun dilinde
Biçare nakaratım şimdi…
Nerdesin?
Nasılsın?
Bilemiyorum,
Soramıyorum ahir adresini…
Vatansız kalmışım,
Bu şehrin bir yerlerinde..
Kırmışım altın kafesleri
Yakmışım ardımdaki
Bütün gemileri…
Düğmesi düştü rüyamda
Beyaz gömleğinin…
Bırak kanasının
Son bir kez
İğne tutmasını bilmeyen
Titrek ellerim…
Yağmur kokuyor,
Utanmaz İstanbul.
Yağmur kokuyor,
Uslanmaz gece.
Üşüyor yalnızlığı,
Bedenimin.
Şavkı vurmuş,
Ay ışığının
Yüzüne…
Uzaktasın yar,
Burası,
Doyduğum kent,bir menem diyar…
İşte hepsi o kadar…
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 19:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sorma cevabı yok kimim neden burdayım bu şehrin kirlenmiş yumaklarında sahipsiz sokak kedileri gibi dolanarak kaderin iplerine oynamaktayım...
saygılarımla
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)