Kar & Yağmur Şiiri - Necmettin Özelçi

Sana hasret kaldık,
Düşmez oldun sanki gönüllere...
Kurudu topraklar çatlak çatlak,
Döndü çalışan nasırlı ellere!

Barajlar çekildi,
Göller kurudu...
Yeşiller sarardı,
Sanki zaman durdu!

Koca Ankara susuz kaldı.
On onbeş gün çöle döndü...
Sular geri verilince,
Herkes doldurdu, evler göle döndü!

Kızılırmak dağları aşamayıp,
Kırıkkalede kalmıştı baraj olup..
Bitsin bu susuzluk, bu ayıp
Diye koştu geldi borularla dolup!

Yağmur da kar da bir rahmet imiş,
Bunu bilenler sadece bilmiş...
Susuzluk en büyük çile ve zahmet imiş,
Kızılırmak iyiki ki Kırıkkale'yegelmiş!

İstanbul da, sular içinde susuz...
Kaderi Ankara ile aynı...
Onun da ilerisi kuraklık,
Dört gözle bekler Melen Çayını!

Kar ve yağmur bu işin özü...
Allah rahmetini esirgemesin!
İnsanoğlu bol bulunca görmüyor gözü,
Susuzluk bir çile kim ne derse desin!

Cennet bile akan ırmaklarla güzel!
Etrafını saran zümrüt yeşiliyle...
Yurdumuz da sanki bir cennet misali,
Allah korusun her zaman bu haliyle!