Kar Yağıyor Saçıma Şiiri - Tarık Torun

Daha dün gibi günler, ufuklara koşuyor,
Zamanı yakalayıp, en onulmaz yerinden,
Bir heyelan hızıyla coştukça da coşuyor,
Her geçen yıl bir servi ulviliği derinden,
Kar yağıyor saçıma ömür benden düşüyor,
Heyhat! Sana mı yansam! Zamanda ten üşüyor.

Hüzün bulutu sarmış nadide göklerimi,
Her saniye her yerde, ömrüm titrer elinde,
Hayali cihan değer özlerim köklerimi,
Hayret içinde hayret! Ah! Göklerin yelinde,
Kar yağıyor saçıma umut elden düşüyor
Ah edip de inlesem! Aynada ben üşüyor.

En kesif gecelerin ayazında özlemin
Düşlerim derde duçar yanarken bağrı yanık
Zakkum açan karanlık kendinden gayet emin
Her gece nöbetteyim derdinden ben uyanık
Kar yağıyor saçıma sis geceden düşüyor
Eyvah! Nerde geceler? Rüyalarım üşüyor

Yaşlı bir dağ misali, içim narsa dışım buz,
Günler hüzün akıyor güneşin çehresinde,
Ömür denilen devran bir iki tadımlık tuz,
Her acıya endeksli bu hayat neresinde?
Kar yağıyor saçıma buz gölgemden düşüyor
Yazık! Gün kısalıyor ışıklarım üşüyor

Kar altında yüreğim al beyaz yanağımdan
Göklerin beyaz atı derin serin inceden,
Bu anın güzelliği yaşanılan çağımdan,
Sevda busesi açar inceden en yüceden,
Kar yağıyor saçıma gece aklar düşüyor,
Ah! Yanımda olmazsan tüm uzaklar üşüyor.

Gürleyen kara gökler, kalbimin kar sesidir.
Uhrevi âlemlere açılan perdesidir.
Ömrüme yağan karlar Azrail nefesidir.
Kar beyazı kefenim hasretin busesidir.
Kar yağıyor saçıma gün geceden düşüyor,
Eyvah! Ömrüm bitiyor kar inceden üşüyor.

12.12…12

AŞKOĞRAFYA/Tarık TORUN