Kar Yağıyor Kente Şiiri - Hüsnü Avcı

Kar yağıyor kente...
Gece ayaza, toprak buza kesiyor bedenimde.
Ya can verilmemiş bir toprak parçası bedenim
Ya da canım bir başkasının yüreğinde gitmiş usta.
Ölmedim fakat canlı da değilim
Beynimde dolaşan kelimelerden ibaretim sadece
Hiç bir şey anlatmayan cümleler gibi
Devrik manasız anlamsız,
Adeta soluksuz kalmış gibiyim bu aralar...

İnsan diyorum usta,
insan en çok da yalnız kaldığında üşürmüş...
Oysa ben kalabalıklar içinde üşüyorum usta
Baharım da güllerim değil sadece
Hayatımda baharlar tükendi benim.
Buza kesmiş toprak misali her yanım
Hissiz çorak çırılçıplak kalakaldım
Hayatın tam da orta yerinde...
Tükendim usta üşüyorum
Kentin en kalabalık halinde yalnızlığım.