Kar Yağıyor Şiiri - Mutlu Esfer Fırat

Gök kusuyor nefretini bu gece
Üzerinde ağır battaniye sıcağı taşıyorken uyku
Tanrı taşırdı sabrını
Attı tüm biriktirdikllerimizi
Caddeleri beyaz bir kefen misali sarmış yağıyor artıklarımız
Ve öldürüyor bu şehri

Kederlenip yürüdüm
Usulca kapıyı açıp
Semaya bakmaktı arzum
Gözlerimin buğusunu elimle silip
Savurdum düşlerimi tane tane
Bir dal sigara bir tutam tütün
Bir tek kibrit çöpü
Ha yaktım ha yakacağım
Bir de "ya yakamazsam" korkusu
Ve balkondan sarkarak düşlerimi
Beyaza tutsak ediyorum

Ey gece ey bu derin beyazlık
Sen hagi nefretin kusmuğusun
Kimileri sana hayran
Kimileri sana hasret
Kimileri sana nefret besliyor içinde

İstanbul'a kar yağıyordu/ve eriyordu
Zaman
Kimine kâr yağıyordu
Kimine eziyet