Kar Yağıyor... Şiiri - Savaş Sezai

yine güzel bir kar yağıyor
dışarda lapa lapa...
düşlerimin üstüne umutlarımın üstüne
hiç durmadan
ellerim nasılda üşümüştü
zencir takmaya çalışırken
gittiğim arabanın tekerine
kuskun kıranda tipiye yakalandığım ogece
kar yağıyor...
yüreğim tipiye tutuluyor
kardelensin sen
gözlerindeki tipiye tutulduğum...
usulca avuçlarıma konan
ve sonra suya dönüşen
kartanesisin
ve üzgündür taş duvarlar ayrılıklara
yalnızlıklara hep şairlermi
düşer
mahkumun hüznüne dönüyor tipi
gök yüzü nerde...
sararmış bulutlar
şimdi anımsıyorum
ayrılıklar çoktan başlamış
ellerini tutamadığım yerde
uzun sessiz voltalar oluyorsun
sessliğin hüzne döndüğü yerde
kar yağıyor umutlarımın
üstüne üstüne