Kar yağıyor, sessizce,
Gökyüzünden bir başka dünya iniyor yeryüzüne.
Beyazın örtüsü altında kayboluyor her şey,
Ne geçmişin ağırlığı, ne geleceğin korkusu,
Sadece şimdi var, uyuyan ruhlar gibi.
Uyumak güzel geliyor,
Ruhun yorgun bedenini bırakıp gitmek istercesine.
Bir rüyanın sıcaklığında,
Zamanın ince ipliği çözülüyor usulca,
Bir sonbahar yaprağı gibi savruluyorsun.
Ama öleceğinin farkında değilsin,
Bu uyku bir çağrı, bir huzur sanıyorsun.
Oysa kar, her beyaz tanesiyle
Fısıldıyor kulaklarına,
"Sonun yaklaşıyor, hazır mısın?" diye.
Ve belki de en güzel yanı bu,
Bilmemenin hafifliği.
Kar yağarken, dünya yavaşça uyurken,
Ölüm bir şarkı gibi geliyor,
Dinlenesi, unutulası bir melodi.
Sonra bir çığlık, belki de bir sessizlik,
Uyandığında çok geç olacak.
Ama kar yağıyor şimdi,
Ve uyumak güzel geliyor.
Kayıt Tarihi : 15.12.2024 02:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!