Kar Yağdı Bile Şiiri - Seyfi Karaca

Seferleri seyrelmiş aralıklara yakınlaşınca yelkovan akrep
Güzel ömrüm... sevip sevildiğindir yaşadığı herbir anı yazıksız
Çalaran çağla çiçeklerinden taaaaa beriye
Gün doğduğundan bu yana senin benimle birlikte uyandığın ninniye
Taaaa kınalı beşiklerin başucunda çıngıraklı salıncaklara avunduğundur
Adını sayıklayarak andığın çocukça bu masal
Birgün ben de alıp canımı kafesinden göçen kuşlar gibiye yetişince vakit
Ektiğini biçen bir olgunluğun doyumsuz hasadıdır mevsim güz
Ömrüm ömrüm,
Güzel ömrüm...sana eyvahım dokunsa bile gideceğimi biliyorsun
İçinde yaşadığım tende bulup buluştuğum hayatı öz be öz benleşerek
Gerek baharda henüz açılmamış tomurcuğa, gerek açılmış güle yazda
Gözüm gibi baktığımın hatrınaydı canbedelince bakıştığım herşey
Gerek sonbaharda kar havası estiren rüzgarlı dağda
Gerek poyraz kanatlarındaki pervanelerde aralıksız bağ bozan hazanda
Gideceğimi biliyorsun belki hazırlıksız yağan beyazla
Bavulsuz valizsiz yola koyulan kış gibi, buzun ayazın sokaklarından
Öbür yakasına dünya faninin
Git gör işte ömrüm ömrüm güzel ömrüm
Kar yağdı bile gurbetin şehrine..
Git de gör..!

Seyfi Karaca.........Aralık / 11