Yağarken getirir bin bir macerayı lapa lapa.
Karla kaplanır da her yer, bembeyaz olur serapa.
Yol iz kapanır; kar etmez kazma, kürek ve çapa.
Ne güzeldir geçit vermez yollar açmak kar yağarken!
Bembeyaz kar örtüsü bir yorgandır cömert toprağa.
Canına can, kanına kan her bir tomurcuk yaprağa.
Tatlı sular biriktirir yerde ihtiyar toprağa.
Ne güzel olur kızak ve kayak kaymak kar yağarken!
Her kar tanesi içinde ayrı bir güzellik saklar.
Bu kirlenen dünyamızı bembeyazlığıyla aklar.
Olunca diz boyu; çıkar yollara tek-tek kızaklar.
Ne güzel, evde bir ocak başı kapmak kar yağarken!
Süzülerek sayısız kar taneciği konar yere.
Isınınca hava kalmaz onunla coşmayan dere.
Yürünür yavaşça, kimse atmaz kendini sipere.
Çok güzeldir çocukça kar topu atmak kar yağarken!
Karlar yuvarlanır, büyük bir gövde işte bir kafa!
Gerçi ömrü kısadır, yok onda eriyince vefa.
Yağınca yağmur sopa bir yana, şapka bir tarafa!
Güzeldir soğukta kardan adam yapmak kar yağarken!
Gelinlik giymiş gibi her taraf tertemiz bembeyaz.
İçine işler insanın akşamdan kalan sert ayaz.
Çok hoşuna gidiyorsa kar, haydi durma sen de yaz!
Güzeldir onun hakkında şiir yazmak kar yağarken!
8 Ocak 2004 Perşembe, Danimarka-Køge23:13
8+8
Kayıt Tarihi : 12.3.2004 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!