Kar vururken pencereme,
Hünzün çöktü şu gönlüme.
Yalnızım ben yapa yalnız,
Boyun eğdim kaderime.
Beyaz karlar birikirken,
İçin için ağladım ben.
Bütün bedenim titredi,
Bu yalnızlık bana neden.
Kar yağdıran Ulu Tanrı,
Sen bu garip kulu koru,
Gelsin yalnızlığın sonu,
Gülsün artık onun yüzü.
Eriyorum karlar gibi,
Hayat mı bu benimkisi?
Hergün acı çekmektense,
Ölmek bence en iyisi.
Enschede/25.11.1996
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 12.2.2009 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
...
Hayat mı bu benimkisi?
Hergün acı çekmektense,
Ölmek bence en iyisi
YÜREĞİNE SAĞLIK KUTLARIM DUYGULARINI SEVEN YÜREĞİNİ AYRICA TAM PUAN VE ANTOLOJİ
TÜM YORUMLAR (1)